1.
Mir sinn die Iffzer Buwe und die stärkschte fun da Klass
Ei, wer die Iffzer Buwe kennt , des isch ä edle Rass.
Keij Kraje an da Hemde unn keij Hosseträja ô,
so geht's da liewe lônge Da im Stroßegrawe nô.
Ref.:
Horch do mal nô. Des klingt gônz Iffzerisch. Fallari
Jaho!
Volla
Witz unn volla Schneid. So babble do die Leid.
Vor
so na Ausdrucksweis hat jedermann Reschpekt:
Des
isch und bleibt da unvafälschde Iffzer Dialekt.
2.
Unn wenn zwei Iffzer hängle, ei was do net alles geht!
Ein
jeder der vorübergeht vergißt's seij Lebda net.
Die
Werder, die do falle riwwa und niwwa iwwa da Disch,
die
stihn in kejnem Werderbuch, die sinn jo no gônz frisch.
Ref.
3.
Ei, Du Rindvieh! Ei, Du Reche! Ei, Du Simbl, Du Kamel!
Ei,
was bisch mer denn für eijna? Ei, was gugsch mer
denn so scheel?
Mei
liewa Freind, Du hasch wohl no keij Gräwelewasser gsoffe?!
Wenn
I Di am Schlawittich pack, dann Petrus baß môl uff!
Ref.